Η ψυχολογική διάσταση του ποιητικού λόγου

Σύνοψη της ομιλίας με θέμα «Η ψυχολογική διάσταση του ποιητικού λόγου» και ομιλητές τους Ζέρβας Γιάννης ,Βλαβιανός Χάρης , Γεμενετζής Κώστας στις 18/05/2012.

  Έχει ο ποιητικός λόγος διαστάσεις; Όπου μια από αυτές θα ήταν η ψυχολογία; Γιατί η ψυχολογία μπορεί να είναι διάσταση του ποιητικού λόγου; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι: Ο άνθρωπος είναι ένα ον με "ψυχή", δηλαδή με έναν εσωτερικό, ψυχικό κόσμο, και η όποια συμπεριφορά του συνιστά έκφραση, εξωτερίκευση του ψυχισμού του. Η ψυχολογία λοιπόν δεν είναι μια επιστήμη μεταξύ άλλων, αλλά η θεμελιακή επιστήμη για την έρευνα, την ερμηνεία και, όπου χρειάζεται, τη θεραπευτική αγωγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς –και ως ανθρώπινη συμπεριφορά νοείται βέβαια και η ποιητική συγγραφή. Ο καμβάς, επάνω στον οποίο συντίθεται ένα ποίημα, είναι φτιαγμένος, μεταξύ άλλων, από ψυχολογία. Από την ψυχολογία του ποιητή.

  Ο ποιητής δεν υπάρχει ποτέ στον πληθυντικό, δεν ταυτίζεται ποτέ με ‘τους ποιητές’. Ως μέρος μιας ομάδας είναι βαθύτατα απομονωμένος ακόμη και μέσα στο μεγαλύτερο και συγγενικότερο πλήθος. Ο ποιητής,  επιπλέον,  δεν είναι ‘η ποίηση’, είτε σε επίπεδο προϊόντος της προσωπικής του κρίσης, είτε  σε επίπεδο ιδέας ή ιδανικού.  Μπορεί να φανταστεί κανείς τον ποιητή ως ένα ευαίσθητο (αλλά και ταυτόχρονα κατά κάποιο τρόπο αναίσθητο) αντηχείο των γεγονότων και των κοινωνικών κρίσεων. Ευαίσθητο ως προς το ότι συνταράσσεται ολόκληρος. Αναίσθητο ως προς το ότι  μόνο μέσα από τον δικό του ιδιόμορφο ιδίωμα είναι ικανός να βιώσει και να αντιδράσει στις καταστάσεις. Τα ψυχικά υλικά που (αναγκαστικά) τον οδηγούν στην ποίηση τον βοηθούν να επιβιώσει αυτών των κρίσεων με τις οποίες (δεν) ταυτίζεται και να τις μετασχηματίσει σε πλάγιους δημιουργικούς μουρμουρισμούς που ενδέχεται κάποτε να λειτουργήσουν ως έμπνευση σε κοινωνικό επίπεδο. Ο ποιητικός τρόπος έτσι γίνεται αντίδοτο στους πάσης φύσεως θανάτους, και ίσως παρέχει κεντρικές αξίες και αρχές, αλλά σπανιότατα μπορεί να χρησιμεύσει αυτούσιος ως εφαρμοσμένη λύση.

πηγή: http://www.blod.gr