Αρχαία Ελληνικά, Β' Γυμνασίου

7η ενότητα, Ένας στοργικός ηγέτης

Πλήρης συντακτική ανάλυση του κειμένου

1.      Ἅπαντες, κτγρμ. προσδιορ. στο ενν. υποκ ἡμεῖς, ἐπιστάμεθα ρήμα ( ΚΠ)

2.      ὅτι Ἀγησίλαος, υποκείμενο των ρημάτων ᾤετο, ὑφίετο,  ἀφίστατο, ἐφείδετο, προὐφασίζετο, οὐ πόνων, αντικείμενο στο ρήμα ὑφίετο, ρήμα, (ΔΠ) ως αντικείμενο στο ρήμα της κύριας πρότασης,

3.       ὅπου ᾤετο, ρήμα,  τὴν  πατρίδα,αντικείμενο στο απρμφ, τι, αντικείμενο στο απρμφ, ὠφελήσειν, αντικείμενο στο ρήμα, τελικό απαρέμφατο, με υποκείμενο τον Ἀγησίλαο, [ταυτοπροσωπία] (ΔΠ) ,

4.      (ὅτι) οὐ κινδύνων, αντικείμενο στο ρήμα ἀφίστατο, ρήμα, (ΔΠ)

5.      (ὅτι) οὐ χρημάτων, αντικείμενο στο ρήμα ἐφείδετο, ρήμα, (ΔΠ)

6.      (ὅτι) οὐ σῶμα, αντικείμενο στο ρήμα, οὐ γῆρας, αντικείμενο στο ρήμα, προὐφασίζετο, ρήμα, (ΔΠ)

7.      ἀλλὰ καὶ βασιλέως, γενική υποκειμενική στο ἔργον, ἀγαθοῦ, επιθετικός προσδιορισμός,  τοῦτο, υποκείμενο του απρμφ.,  ἔργον, κατηγορούμενο, ἐνόμιζε ρήμα (εἶναι), αντικείμενο του ρήματος, ειδικό απρμφτ., τὸ τοὺς ἀρχομένους, αντικείμενο στο απρμφ.,   ὡς πλεῖστα, επιθετικός προσδιορισμός,  ἀγαθὰ, αντικείμενο στο απρμφ.,  ποιεῖν. (ΔΠ)

8.      Ἐν τοῖς μεγίστοις, επιθετικός προσδιορισμός,  δὲ ὠφελήμασι , εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου, τῆς πατρίδος, γενική αντικειμενική, καὶ τόδε, αντικείμενο του ρήματος,  ἐγὼ, υποκείμενο του ρήματος, τίθημι, ρήμα, αὐτοῦ,γενική κτητική(ΚΠ) 

9.      ὅτι, ειδικός σύνδεσμος, δυνατώτατος, κατηγορούμενο, ὤν, επιρρ. εναντιωματική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος,  ἐν τῇ πόλει , εμπρόθετος προσδιορισμός τόπου, φανερὸς, κατηγορούμενο στο ενν. υποκείμενο του ρ. Ἀγησίλαος,  ἦν, συνδετικό ρήμα,  μάλιστα, επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού,  τοῖς νόμοις, αντικείμενο στη μετοχή,  λατρεύων, κατηγορηματική μετοχή  που αναφέρεται στο υποκείμενο του ρήματος.(ΔΠ)

10.  Τίς, υποκείμενο γὰρ ἄν ἠθέλησεν, ρήμα  ἀπειθεῖν, αντικείμενο, τελικό απαρέμφατο, ὁρῶν, επιρρ. υποθετική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος,  τὸν βασιλέα, αντικείμενο στη μετοχή,  πειθόμενον, κατηγορηματική μετοχή αναφερόμενη στο αντικείμενο της μετοχής; (ευθεία ερώτηση)

11.  Ὅς, υποκείμενο , καὶ πρὸς τοὺς διαφόρους, εμπρόθετος προσδιορισμός κατεύθυνσης,  ἐν τῇ πόλει, εμπρ. προσδ. τόπου, προσεφέρετο, ρήμα (ΚΠ)

12.  ὥσπερ πατὴρ, υποκείμενο (προσφέρεται) πρὸς παῖδας, εμπρ. προσδιορ.  κατεύθυνσης. (ΔΠ)

13.  Ἐλοιδορεῖτο, ρήμα με ενν. υποκείμενο Ἀγησίλαος,  μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, εμπρ. προσδιορ. της αιτίας (ΚΠ)

14.  ἐτίμα δ’ , ρήμα με ενν. υποκείμενο Ἀγησίλαος (ΚΠ)

15.  εἴ τι, αντικείμενο στο ρήμα,  καλὸν, επιθ. προσδιορισμός,  πράττοιεν, ρήμα, με ενν. υποκείμενο αὐτοί (ΔΠ)

16.  παρίστατο δ’, ρήμα, με ενν. υποκείμενο Ἀγησίλαος  ἐχθρὸν , κτγ. στο "πολίτην" από τη μτχ. ἡγούμενος , μὲν οὐδένα, επιθετικός προσδιορ., ἡγούμενος, τροπική ή αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο ενν. υποκείμενο του ρήματος,  πολίτην, αντικείμενο στη μετοχή,  ἐπαινεῖν, αντικείμενο της μετοχής, τελικό απρμφτ. [ταυτοπροσωπία] δὲ πάντας, αντικείμ. στο απρμφ. ἐθέλων, τροπική ή ατιολογική μτχ. με ενν. το υποκείμενο Ἀγησίλαος, (τό) σῴζεσθαι, αντικείμενο στη μετοχή,  δὲ πάντας,υποκείμενο του απρμφ.,  κέρδος , κατηγορούμενο στο απρμφτ., νομίζων, τροπική ή αιτιολογική μετοχή, με υποκείμενο το ενν. Ἀγησίλαος, ζημίαν, κατηγορούμενο,  δὲ τιθεὶς, τροπική ή αιτιολογική μετοχή, με υποκείμενο το ενν. Ἀγησίλαος, (ΚΠ)  

17.  εἴ τις, επιθετικός προσδιορ., συμφορὰ, υποκείμενο, συμβαίνοι, ρήμα,  (ΔΠ)

18.  εἰ καὶ ὁ μικροῦ, γενική της αξίας, ἄξιος, υποκείμενο, ἀπόλοιτο, ρήμα. (ΔΠ)