«Η κολεξιόν» του Πίντερ: «Η κολεξιόν» γράφτηκε το 1960- κυρίως για την τηλεόραση- γιατί ο Χάρολντ Πίντερ έγραφε και πολλά έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, εκτός από τα θεατρικά. Αυτό το μονόπρακτο ανήκει στην πρώτη περίοδο του Πίντερ- αν εξαιρέσει κανείς τον «Επιστάτη» που τον είχε καθιερώσει δύο χρόνια νωρίτερα ως συγγραφέα. Στην Ελλάδα έχει παιχτεί ελάχιστα-είχε ανέβει από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος και από την θεατρική ομάδα Νέος Λόγος για πολύ λίγες παραστάσεις.
Η υπόθεση: Η «Κολεξιόν» περιστρέφεται γύρω από μια μοιχεία: δεν γνωρίζουμε αν έγινε πραγματικά ή ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Ούτε οι δύο από τους τέσσερις ήρωες του έργου-ούτε οι θεατές- καταφέρνουν να μάθουν ποια είναι η αλήθεια και τι συνέβη-αν συνέβη.
Το δράμα των προσώπων: Όλα τα πρόσωπα στην «Κολεξιόν» μπλέκονται σε μια ερωτική ιστορία, με αντιζηλίες, ανασφάλειες και πληγωμένους εγωισμούς. Το έργο καταλήγει με μια πάρα πολύ ωραία φράση: τα τέσσερα πρόσωπα στο ημίφως. Έχει κάτι το ποιητικό με την έννοια ότι τα τέσσερα πρόσωπα καταλήγουν μόνα τους μέσα ατμόσφαιρα αοριστίας, φόβου και ανασφάλειας, χωρίς να έχουν εν τέλει επαφή με το ταίρι τους.
Στο σύμπαν του Πίντερ: Σε όλα τα έργα του Πίντερ αλλά ιδιαίτερα στην «Κολεξιόν» θίγεται το ζήτημα της σχετικότητας της αλήθειας.
Παρουσιάζουμε τα γεγονότα και την αλήθεια συνήθως όπως μας συμφέρει. Στην πραγματικότητα όλα είναι πολύ αόριστα και μυστηριώδη, τα κίνητρα είναι σκοτεινά.
Σε όλα τα κείμενα του Πίντερ πλανιέται το διττό στοιχείο και κανείς δεν είναι βέβαιος για τίποτα. Αν το φιλοσοφήσει κανείς για τι πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι- ακόμη και τώρα τόσα χρόνια μετά τη συγγραφή του έργου; Δεν είμαστε βέβαιοι ούτε για το ποιοι είμαστε ούτε για το ποια είναι τα συναισθήματα ή τα κίνητρά μας. Ο Πίντερ μιλάει για τη ανασφάλεια και τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου.
Η ανασφάλεια στον καιρό του μνημονίου: Στην Ελλάδα είμαστε ακόμη πιο ανασφαλείς και λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει φέρει τα πάνω κάτω. Υπάρχει φοβερή ανασφάλεια για το τι ξημερώνει την επόμενη μέρα, αλλά το ίδιο συναίσθημα κυριαρχεί και στις προσωπικές σχέσεις. Δεν ξέρεις αν ο άλλος σε αγαπάει πραγματικά, αν θα σε εγκαταλείψει ή αν εσύ θα τον εγκαταλείψεις.
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι σταθερός, πιστός και βέβαιος για τη σχέση σου. Ήταν πάντα φυσικά, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι ακόμα πιο δύσκολο, με αυτό το γκρίζο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον που τα κάνει όλα ακόμα πιο ρευστά.
http://www.clickatlife.gr/theatro/story/30440
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου