Ποιο “κράτος”, κύριοι, ποιο “κράτος”; Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς “” πατάμε.

Το τελευταίο πράγμα που ξεχνά η μνήμη είναι οι ενοχές

από τις “ΣΤΙΓΜΕΣ”
Κ. Μόντης*


Είναι πάντα φρονιμότερο να σηκώνουμε εμείς τις κουρτίνες πριν τις σηκώσουν οι άνεμοι!

Τι είν’ αυτό το «αιωνία η μνήμη»,
ποιος σάς το ζήτησε;
Αφήστε τον άνθρωπο να ξεχαστεί!

Περίεργο πράγμα η καρδιά.
Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

Πόση πτώση άραγε μας μένει ως την κορφή;

Κι ένα μνημείο στον Ακούσιο Στρατιώτη, κύριοι,
ένα μνημείο στο στρατιώτη που ακούσια πολέμησε,
που ακούσια σκότωσε,
που ακούσια σκοτώθηκε.

Ποιο “κράτος”, κύριοι, ποιο “κράτος”;
Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς “” πατάμε.
Δεν καταλαβαίνετε πως με τεχνητά μέσα
κρατάμε την Ιστορία στη ζωή;

από τις «ΣΤΙΓΜΕΣ» Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
από το ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

*Ο Κώστας Μόντης (1914 -2004) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Ιδιαίτερη του πατρίδα η Κύπρος. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1914 στην κατεχόμενη σήμερα από τα τουρκικά στρατεύματα Αμμόχωστο. Η ποίηση του Κώστα Μόντη διακρίνεται για το καίριο και την αλήθεια των εκφερόμενων διαπιστώσεων, καθώς ο ποιητής επιδιώκει όχι το λυρισμό ή τις ωραιοποιήσεις, αλλά την καταγραφή της πραγματικότητας με όλη την πιθανή σκληρότητά της. Σημαντικό μέρος των ποιημάτων του, άλλωστε, αναφέρεται στην τουρκική εισβολή και τον βαρύτατο αντίκτυπο αυτής στη ζωή των Κυπρίων.