O Καθηγητής Γλωσσολογίας, πρ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Μπαμπινιώτης θα μιλήσει την Τετάρτη 20 Απριλίου (8 μμ) στο Βουλευτικό στο Ναύπλιο.
Η διάλεξη διοργανώνεται από το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Χάρβαρντ στα πλαίσια της ενότητας «Παγκοσμιοποίηση και τοπικά ιδιώματα: πολιτισμικές και θεσμικές αλληλεπιδράσεις».
Θέμα της διάλεξης του κ. Μπαμπινιώτη: «Μονογλωσσία έναντι γλωσσικής πολυμορφίας: η σημασία τής μητρικής γλώσσας».
Σύντομη περίληψη της διάλεξης
Ο καθηγ. Γ. Μπαμπινιώτης υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο μιας «γλωσσικής οικολογίας», η οποία διέπει τον κόσμο τής γλώσσας, η φυσική για τον άνθρωπο κατάσταση είναι «η γλωσσική πολυμορφία», που καταξιώνει και κάθε μητρική γλώσσα.
Η πρακτική επικοινωνιακή ανάγκη που οδηγεί τους ανθρώπους να καταφεύγουν στην εκμάθηση ξένων γλωσσών δεν δικαιολογεί την καθιέρωση μίας και μόνο «γλώσσας συναλλαγών» (lingua franca). Η «μονογλωσσία», η κυριαρχία μίας μόνο ξένης γλώσσας, καταλήγει σε αποκλεισμό όλων των άλλων γλωσσών, αποτελώντας μια μορφή «γλωσσικού ηγεμονισμού» που αποβαίνει εις βάρος α) των πολιτισμών που εκφράζονται από τις επιμέρους φυσικές γλώσσες β) τής μητρικής γλώσσας η οποία αποτελεί τη βάση και τής γνώσης ξένων γλωσσών. Αντίθετα, η επιλογή μεταξύ περισσοτέρων τής μίας ξένων γλωσσών καταλήγει σε πολιτισμικό πλούτο και σε περισσότερες οπτικές γωνίες θέασης τού κόσμου.
Το τρίπτυχο «γλώσσα – νόηση – κόσμος» εδράζεται στη μητρική γλώσσα κάθε λαού που αρχίζει με την κατάκτηση τής μητρικής γλώσσας και συνεχίζει διά βίου με τον εμπλουτισμό τής μητρικής γλώσσας. Ο καθηγ. Μπαμπινιώτης διδάσκει ότι πρέπει να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα ότι η ποιότητα γλώσσας οδηγεί σε ποιότητα σκέψης και σε ποιότητα αντίληψης τού κόσμου.
Η διάλεξη διοργανώνεται από το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Χάρβαρντ στα πλαίσια της ενότητας «Παγκοσμιοποίηση και τοπικά ιδιώματα: πολιτισμικές και θεσμικές αλληλεπιδράσεις».
Θέμα της διάλεξης του κ. Μπαμπινιώτη: «Μονογλωσσία έναντι γλωσσικής πολυμορφίας: η σημασία τής μητρικής γλώσσας».
Σύντομη περίληψη της διάλεξης
Ο καθηγ. Γ. Μπαμπινιώτης υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο μιας «γλωσσικής οικολογίας», η οποία διέπει τον κόσμο τής γλώσσας, η φυσική για τον άνθρωπο κατάσταση είναι «η γλωσσική πολυμορφία», που καταξιώνει και κάθε μητρική γλώσσα.
Η πρακτική επικοινωνιακή ανάγκη που οδηγεί τους ανθρώπους να καταφεύγουν στην εκμάθηση ξένων γλωσσών δεν δικαιολογεί την καθιέρωση μίας και μόνο «γλώσσας συναλλαγών» (lingua franca). Η «μονογλωσσία», η κυριαρχία μίας μόνο ξένης γλώσσας, καταλήγει σε αποκλεισμό όλων των άλλων γλωσσών, αποτελώντας μια μορφή «γλωσσικού ηγεμονισμού» που αποβαίνει εις βάρος α) των πολιτισμών που εκφράζονται από τις επιμέρους φυσικές γλώσσες β) τής μητρικής γλώσσας η οποία αποτελεί τη βάση και τής γνώσης ξένων γλωσσών. Αντίθετα, η επιλογή μεταξύ περισσοτέρων τής μίας ξένων γλωσσών καταλήγει σε πολιτισμικό πλούτο και σε περισσότερες οπτικές γωνίες θέασης τού κόσμου.
Το τρίπτυχο «γλώσσα – νόηση – κόσμος» εδράζεται στη μητρική γλώσσα κάθε λαού που αρχίζει με την κατάκτηση τής μητρικής γλώσσας και συνεχίζει διά βίου με τον εμπλουτισμό τής μητρικής γλώσσας. Ο καθηγ. Μπαμπινιώτης διδάσκει ότι πρέπει να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα ότι η ποιότητα γλώσσας οδηγεί σε ποιότητα σκέψης και σε ποιότητα αντίληψης τού κόσμου.
